คติธรรม

วิธีเช็คพลังพุทธคุณในพระเครื่องทำได้ง่ายๆ ไม่ต้องใช้อุปกรณ์! มายทามเคยได้ยินเรื่อง”เช็คกำลังพระ”ครั้งแรกตอนไปบวชชีพราหมณ์ ที่จ.ประจวบฯ พระอาจารย์ท่านก็เมตตาสอนวิชานี้ให้ แต่ด้วยความที่ตอนนั้นยังเป็นวัยรุ่นหัวรั้น ใจหนึ่งก็แอบไม่เชื่อ และคิดว่าพระเครื่องก็คงมีพุทธคุณเหมือนกันหมดทุกองค์ แต่ประสบการณ์ที่ได้รับตอนนั้นมันทำให้ความคิดของเราเปลี่ยนไป เป็นเรื่องที่เป็นปัตจัตตังต้องพิสูจน์ด้วยตนเอง แต่ถ้าคิดในเชิงวิทยาศาตร์ พิซซ่าเหมือนๆ กันยังอร่อยไม่เท่ากันเลยเพราะวัตุดิบที่คัดสรรค์มามันคุณภาพไม่เท่ากัน เชฟก็ฝีมือไม่เท่ากัน พระเครื่องก็คงเป็นเช่นนั้น มวลสารและผู้ปลุกเสกก็ต่างกันแล้ว ในที่นี้จะขอยกตัวอย่างแนวทางของหลวงปู่ดู่ วัดสะแก จ.อยุธยา ที่มีวิธีการเช็คพลังงานพระ

เราทุกคนล้วนอยู่ที่นี้ไม่ถึงคนละ 100 ปี อย่าเอาแต่จมอยู่กับความทุกข์ เกิดมาเป็นมนุษย์มันก็เป็นธรรมดาแหละค่ะ ที่จะเศร้าบ้าง เสียใจบ้าง ผิดหวังในสิ่งที่ไม่ได้สมใจอยาก แต่ขอให้ย้อนกลับมาดูความจริง ว่าเราไม่ได้มีชีวิตอยู่บนโลกนี้นานขนาดนั้น อย่างเก่ง…ก็ 100 ปีหน่อย ๆ ฉะนั้น…. อย่าเศร้านาน อย่าทุกข์นาน อย่าดิ้นร้นหานาน อย่าทะเลาะกับใครนาน อย่าโกรธนาน

ช่วงชีวิตที่ตกต่ำถึงขีดสุด คุณจะได้พบกับคน 4 คน 1. คนที่ช่วยคุณโดยไม่คิด 2. คนที่ไม่คิดจะช่วยคุณ 3. คนที่อยู่เคียงข้างคุณ 4. และคนที่จากคุณไป หากไม่มัวมานั่งโทษตัวเองและโทษแต่คนอื่น พิจารณาให้เห็นว่า “ทุกๆ อย่างในชีวิตย่อมไม่เที่ยง ไม่มีอะไรแน่นอน ทุกๆ อย่างย่อมแปลเปลี่ยน” เรื่องแย่ๆ

คนที่เห็นแก่ตัว ไม่ได้รักตัวเองอย่างแท้จริงอันที่จริงแล้วเขารักตัวเองน้อยไป เพราะ… -เขาไม่เชื่ออย่างแท้ว่าเขาสามารถเป็นคนที่เอื้อเฟื้อได้ -เขาไม่เชื่ออย่างแท้จริงว่าเขาสามารถเป็นความดีงามแก่โลกใบนี้ได้ -เขาไม่เชื่ออย่างแท้จริง ว่าเขาสามารถหาเงินแบบสุจริตได้ -เขาไม่เชื่ออย่างแท้จริงว่าตัวเขาเป็นคนมีคุณค่า -เขาไม่เชื่ออย่างแท้จริงว่าเขาสมควรได้รับความรัก -เขาไม่เชื่ออย่างแท้จริงว่าตัวเองสามารถก้าวหน้าขึ้นได้โดยไม่เหยียบหัวใคร -สุดท้ายแล้วเขาต่างหากที่รักตัวเองน้อยไป โลกทุกวันนี้แม้จะมีความเจริญทางด้านวัตถุขึ้น แต่จิตใจคนกลับเสื่อมคุณธรรมลงเรื่อย ๆ วุ่นวายเพราะทุกคนต่างเห็นแก่ตัว แก่งแย่งแข่งขัน มักจะเห็นแก่ผลประโยชน์ส่วนตนโดยไม่คำนึงถึงผลประโยชน์ที่คนส่วนรวมจะได้รับ ความโลภและความเห็นแก่ตัวนั้นเป็นชนวนเหตุแห่งความหายนะต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นสงคราม

ศิลปะของการปล่อยวาง 1. ปล่อยวางความโกรธ มีความรักและปรารถนาดีต่อผู้อื่น มีคำกล่าวว่า “ความโกรธ คือ ยาพิษที่คุณกลืนลงคอตัวเอง เพื่อหวังฆ่าคนอื่น” ความหมาย ก็คือ เมื่อคุณโกรธ ร่างกายจะหลั่งฮอร์โมนที่ส่งผลให้หัวใจเต้นเร็ว กล้ามเนื้อเกร็ง ความดันโลหิตสูงขึ้น ถ้าเกิดเพียงชั่วครั้งชั่วคราว แล้วดับไป ก็จะไม่เป็นอันตรายนัก แต่ถ้ามีอารมณ์โกรธแค้นฝังลึกอยู่ในจิตใจตลอดเวลา มันจะส่งผลร้ายต่อร่างกายในระยะยาว

หลายคนบอกว่าโอ้ยฉันไม่มีหลอกโทสะ เกิดมาฉันยังไม่เคยโกรธใครเลย! โทสะนั้นไม่ได้แปลว่าความโกรธอย่างเดียวนะคะ กิเลสตระกูลโทสะนั้นมีหลายแบบ วันนี้มายทามจะยกตัวอย่างให้ฟัง 10 ข้อ 1.เมื่อคุณได้ยินคนด่าคุณ แล้วคุณรู้สึกโกรธ อาฆาตแค้นพยาบาทใครสักคน อันนั้นแหละเรียกว่ากิเลสตระกูลโทสะ 2.เมื่อคุณอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ดูจะเป็นอันตราย คุณเกิดความกลัวขึ้นมา ไม่ว่าจะกลัวคน กลัวสัตว์ กลัวผี ความกลัวนั้นก็สับเซตหนึ่งของกิเลสตระกูลโทสะ 3.เมื่อคุณเห็นใครสักคนได้ดีแล้วคุณรู้สึกอิจฉา ความอิจฉานั่นแหละเป็นกิเลสตระกูลโทสะ 4.เมื่อคุณเจอใครสักคนแล้วคุณรู้สึกหมั่นไส้ข้อนี้

อย่าให้ความเหงานำพาเราไปคบกับใครก็ได้ เหตุผลที่เราไม่ควรคบใครเพราะความเหงานั้น เปรียบเทียบง่ายๆมันเหมือนกับตอนที่เราหิว เวลาที่เราหิวเนี่ยเราจะกินได้ทุกอย่าง กินอะไรก็ได้เพื่อบรรเทาความหิว แต่ลืมไปว่าสิ่งที่ฉันอยากกินจริงๆมันคืออะไร มันก็เหมือนกันกับเรื่องของความสัมพันธ์ค่ะเวลาที่เราเหงาเนี่ยเราจะรู้สึกเหมือนกับตอนที่เราหิว คุยกับใครไปทั่ว ใครเข้ามาก็คุยหมดไม่เลือก จนเราลดมาตรฐานของตัวเองเพราะความเหงา แล้วก็จะมาบ่นทีหลังว่าไม่เจอคนที่ใช่เลย มันจะใช่ได้ยังไงกันคะ เพราะเราสร้างความสัมพันธ์ขึ้นมาจากความเหงา  บางคนหนักไปกว่านั้น ตัดสินใจคบกันเพราะความเหงา สุดท้ายกลับกลายเป็นว่าเราเอาความเหงาของเราไปทำร้ายอีกฝ่าย มันก็เหมือนกับที่เรากินอาหารไม่เลือกเพราะว่าความหิว ตอนกินมันก็อร่อยอยู่ แต่พอกินไปสักพักเราก็จะรู้ตัวอีกทีว่า นี่มันไม่ใช่จานที่ฉันต้องการนี่หว่า

ความโกรธ ความริษยา ความอาฆาตแค้น พยาบาท สิ่งเหล่านี้เป็นกิเลสตระกูลโทสะ เป็นสิ่งที่ทุกคนรู้อยู่แล้วว่ามันไม่ดี แต่น้อยคนนักที่จะระงับมันได้ทั้ง ๆที่รู้ว่ามันเป็นอันตรายต่อชีวิต  เวลาที่เราอาฆาตแค้นใครสักคน เราจะรู้สึกอยากด่าอยากประจานมันต่อหน้าคนทั้งโลก อยากดักต่อยมัน หรือที่ร้ายแรงที่สุดคืออยากเอาชีวิตมันเลย อารมณ์ชั่ววูบเหล่านี้มันทำลายชีวิตของเรามามากต่อมากแล้วไม่มีสักครั้งเลยที่ความโกรธมันจะทำให้ชีวิตของเราดีขึ้นมีแต่ทำให้แย่ลง  แต่มีอุบายธรรมที่มายทามอยากจะแชร์ให้ฟัง ตอนดึกๆลองเงยหน้าขึ้นไปมองบนท้องฟ้า จักรวาลนี้กว้างใหญ่ไพศาลมาก ถ้าเทียบตัวเรากับจักรวาลแล้ว เราเป็นเพียงแค่เศษฝุ่น เศษธุลี เท่านั้น